Κυκλοφορώντας άλλο ένα αριστουργηματικό ποίημα οι Φινλανδοί Melodic Death Metallers επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά γιατί είναι αυτή τη στιγμή το κορυφαίο συγκρότημα στο είδος τους. Η μονίμως πεσιμιστική ματιά των τραγουδιών τους καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες χορδές και μέσα από αυτήν την θλίψη να γεννά παραδόξως ελπίδα.
Όπως είχε πει ένας φανατικός οπαδός τους “Οι Insomium κατάφεραν να με σώσουν από τον εαυτό μου“. Παρατραβηγμένο ίσως αλλά με δόσεις αλήθειας για το χέρι βοηθείας που μπορεί να σου προσφέρει η μουσική αρκεί να της προσφέρεις μια ευκαιρία. Σαν άλλοι καταραμένοι ποιητές μέσα από την απόγνωση βγάζουν ελπίδα και μέσα στο σκότος σου ανάβουν ένα σπίρτο για να αρχίζεις να βρίσκεις τον δρόμο.
No tears will be shed for me
No weepers to wail on my grave
No headstone to recall my name
When I leave this world